Νευροχειρουργός Ανδρέας Φίλης
Η δισκοκήλη ή αλλιώς κήλη (πρόπτωση) μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι μία πάθηση της σπονδυλικής στήλης, ευρέως γνωστή και ως δισκοπάθεια (εδώ περιλαμβάνεται και η απλή προβολή μεσοσπονδυλίου δίσκου). Υπάρχουν 7 αυχενικοί, 12 θωρακικοί, 5 συνενωμένοι οσφυϊκοί και 3-5 κοκκυγικοί σπόνδυλοι, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Οι δίσκοι λειτουργούν ως ‘’αμορτισέρ’’ για να απορροφούν τους κραδασμούς, και παράλληλα μαζί με τους συνδέσμους και τις αρθρώσεις κρατούν εύκαμπτη τη σπονδυλική στήλη, η οποία έχει μια φυσιολογική οσφυϊκή και αυχενική λόρδωση, αλλά και μια φυσιολογική θωρακική κύφωση (κυρτώματα). Ο κάθε δίσκος αποτελείται από ένα ζελατινώδες κέντρο (πηκτοειδής πυρήνας), το οποίο εγκλείεται σε έναν ισχυρό ινώδη δακτύλιο. Ο δακτύλιος αυτός είναι λιγότερο ισχυρός στο οπίσθιο τμήμα του. Όταν μέρος του μαλακού πυρήνα προβάλλει προς τα έξω του δακτυλίου έχουμε την προβολή, όταν υπάρχει κάποιος βαθμός ρήξης του δακτυλίου τότε μιλάμε για δισκοκήλη. Εμάς μας αφορούν οι προβολές/κήλες στο οπίσθιο τμήμα του δακτυλίου όπου είναι κοντά τα νεύρα και τα οποία μπορεί να πιέζονται. Αυτό οδηγεί μεταξύ άλλων σε πόνο και μείωση της δύναμης στο χέρι ή στο πόδι όπως περιγράφουμε παρακάτω.
Η φυσιολογική φθορά (εκφύλιση) ξεκινάει από πολύ νωρίς και αφορά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, σε διαφορετικό βαθμό τον καθένα. Παράγοντες κινδύνου που επιτείνουν τη φθορά του δίσκου είναι:
Τις περισσότερες φορές η δισκοκήλη εμφανίζεται στην περιοχή της μέσης, αλλά είναι πιθανό να εμφανιστεί και στον αυχένα ή λιγότερο συχνά στη θωρακική μοίρα. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το σημείο που έχει δημιουργηθεί η κήλη, αλλά και από το αν πιέζει κάποιο νεύρο. Συνήθως, τα συμπτώματα εμφανίζονται από τη μία πλευρά του σώματος. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι:
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις στις οποίες μπορεί ο ασθενής να έχει μικρή δισκοκήλη ή προβολή χωρίς συμπτώματα. Η μικρή δισκοκήλη με ελάχιστα συμπτώματα δεν χρειάζεται πάντα θεραπεία.
Η αντιμετώπιση της δισκοκήλης χωρίζεται σε συντηρητική και χειρουργική, ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος και την βαρύτητα των συμπτωμάτων που προκαλεί.
Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:
Η χειρουργική αντιμετώπιση συστήνεται όταν υπάρχει έντονος πόνος που δεν υποχωρεί με τη χρήση φαρμάκων (αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας μετά από 2-3 εβδομάδες), σημαντική μείωση δύναμης, ιππουριδική συνδρομή (ΕΠΕΙΓΟΝ). Η χειρουργική θεραπεία αφορά συνήθως:
Στην αυχενική δισκοκήλη επιβάλεται η τοποθέτηση κλωβού ή τεχνητού δίσκου. Εξαίρεση αποτελούν μικρές αυχενικές δισκοκήλες που σε συγκεκριμένες περιπτωσεις αφαιρούνται με οπίσθια τρηματεκτομή χωρις τοποθέτηση κλωβού.
Υπάρχει η δυνατότητα διεγχειρητικού ελέγχου της νευρικής λειτουργίας ( ηλεκτροφυσιολογία-monitoring) συνήθως σε περιπτώσεις μυελοπάθειας.
Μαγνητική που δείχνει τεράστια δισκοκήλη Ο4/5 (μπλέ βέλος) με κίνδυνο ιππουριδικής συνδρομής. Απόλυτη στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και πίεση των νεύρων.
Μαγνητική που δείχνει ανιούσα τρηματική δισκοκήλη (βέλος μπλέ), η οποία πιέζει την νευρική ρίζα Ο3 (βέλος πορτοκαλί).
Μαγνητική που δείχνει κύφωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Δισκοκήλη Α5/6 με πίεση της νευρικής ρίζας Α6 (βέλος). Η θεραπεία περιλαμβάνει δισκεκτομή με τοποθέτηση κλωβού-ACDF.